Categorieën
Artikelen over happyChaos

‘We kunnen niet alles van journalisten verwachten’

Menno van de Bos schrijft voor het stimuleringsfonds voor de journalistiek over een van de panelgesprekken op het evenement de ‘Wankele Waarheid’.

Brengen journalisten de feiten of scheppen ze een mediawerkelijkheid? Dat was een van de centrale vragen tijdens De Wankele Waarheid, afgelopen woensdagavond in Amsterdam.

Sinds het debat over nepnieuws is ontploft, weten we allemaal dat het internet vol zit met louche bronnen die informatie manipuleren. Maar er is ook een tegenreflex: Wie zegt dat ‘mainstream’ journalisten wél de feiten brengen? Hier ging het over tijdens één van drie panelsessies van De Wankele Waarheid, georganiseerd door studenteninitiatief HappyChaos in LAB111.

De deelnemers aan het panel zijn Misja Pekel (Medialogica), Kees van Dam (NOS), Fernande van Tets (freelance journalist) en Sjang ten Hagen (wetenschapshistoricus aan de UvA). Volgens het programmaboekje gaan zij het hebben over “de problematische verhouding tussen feiten en meningen”.

Maar wacht, wat zijn feiten eigenlijk? Dat concept wordt direct in twijfel getrokken door Ten Hagen. Hij vertelt dat het concept ‘feit’ pas ontstond in het 16e-eeuwse Engeland, met als definitie: gebeurtenissen die zowel waar als onwaar kunnen zijn. Een vloeibaar begrip dus, en dat bleef de eeuwen daarna het geval. “Feiten kregen telkens een andere invulling. Ze werden niet altijd als waarheden gezien.”

Vanzelfsprekend

Dat ligt tegenwoordig anders: journalisten beschouwen feiten als vanzelfsprekendheden. Iets waar Ten Hagen kritisch over is. “Want: wat zijn feiten precies? Is daar duidelijkheid over? En waarin verschilt een feit van een mening?” Zulke vragen stellen journalisten weinig, zegt Ten Hagen, en dat leidt tot onduidelijke situaties. Bijvoorbeeld in factcheckrubrieken: “Er ontstaat grote verwarring als de conclusie ‘half waar’ is. Als het label ‘feit’ moet worden geplakt, komen we in de moeilijkheden.”

De toon is gezet: feiten zijn niet altijd onomstreden. En anders worden ze wel omstreden gemáákt. Van dat laatste laat Misja Pekel drie voorbeelden zien, afkomstig uit uitzendingen van Medialogica. De MH17-complottheorieën van Russia Today komen voorbij en we zien beelden van Thierry Baudet die een toespraak van een neutrale wetenschapper over het Oekraïne-referendum afserveert als ‘propaganda’.

Ondanks de naam van zijn programma wil Pekel de media juist niet als hoofdschuldige aanwijzen voor onduidelijkheid over wat waarheid is. Ook politiek, publiek en het online discours dragen (al dan niet bewust) bij aan verwarring. “Het is een denkfout dat de oplossing alleen van journalisten moet komen. Journalisten moeten hun taak uitvoeren, maar er is ook een belangrijke taak voor bijvoorbeeld scholing.”

Het publiek kan geen wonderen van journalisten verwachten, zegt Pekel. “Ik denk dat de journalistiek een soort fictie heeft gecreëerd dat ze altijd de waarheid boven tafel kan krijgen, terwijl het meestal heel diffuus is.” Bovendien moeten ze opboksen tegen een systeem vol framing, mediatraining en spindoctors, waar veel geld in wordt gestopt.

Daarentegen heeft de journalistiek steeds minder geld om daartegen op te blijven boksen. Dat merkt freelance journalist Van Tets ook. “Minder geld betekent vooral minder reportages, maar ook minder factchecken.” Bij één van haar opdrachtgevers, The Independent, staan stukken van freelancers binnen tien minuten online. “Dat checkt niemand. Alles moet snel.”

Rookgordijn

Volgens Pekel hebben journalisten te maken met een rookgordijn van meningen en ‘alternatieve feiten’. Als ze daar vervolgens orde in proberen te scheppen, krijgen ze het verwijt bevooroordeelde ‘MSM’ (mainstream media) te zijn. Ook vanavond wordt de journalistiek aangevallen: zo stelt een aanwezige – docent aan de SvJ – dat de journalistiek niet meer betrouwbaar is. “Ze hebben het vak zelf stukgemaakt.”

NOS’er Kees van Dam probeert onder kritiek – die hij als gezicht van de ‘staatsomroep’ gewend is – nuchter te blijven. “Het fenomeen dat je het verwijt krijgt dat je in een bepaald kamp zit is al heel oud”, zegt hij. “Wij proberen ons werk zo goed mogelijk te doen en vragen het publiek om vertrouwen dat we niet ‘s ochtends om 9 uur bespreken hoe we de boel vandaag gaan verdraaien.”

Als een aanwezige opmerkt dat media uiteindelijk altijd vanuit een bepaald perspectief de werkelijkheid brengen, is de reactie van Van Dam: “Maar daar kun je toch vervolgens over nadenken?”

Categorieën
Artikelen over happyChaos De Nieuwe Mecenas Media

happyChaos op zoek naar De Nieuwe Mecenas met ‘de gepassioneerdheid van een gek’

En nog een verslag van De Nieuwe Mecenas, ditmaal van de website cultuurbewust.nl:

Door Simone van Saarloos

19 mei 2011

‘Hij of zij wil geen gaten vullen, maar handelen uit liefde,’ stelt Sigrid Hemels, deskundige op het gebied van het kunstmecenaat in een debat over De Nieuwe Mecenas. Dit debat werd georganiseerd door het jongerencollectief HappyChaos. Die gaten creëert de overheid door te bezuinigen op kunst en handelen uit liefde vormt het noodzakelijke verwantschap tussen de mecenas en de kunst die hij of zij steunt.

Theo Schuyt, hoogleraar filantropie aan de VU en eveneens te gast in debatcentrum De Nieuwe Liefde, geeft nog een andere reden om het mecenaat nieuw leven in te blazen: ‘Geld geven is psychisch heel gezond, je wordt er vrolijk van.’ De directeur van het Gemeentemuseum in Den Haag, Benno Tempel, waarschuwt dat er ook giften in natura (lees: kunstwerken) worden geschonken. Hemels voegt daar slinks aan toe: ‘Soms ook giften waar het museum ongemakkelijk van wordt [lees: lelijke kunst].’ Gegniffel in de zaal, die volzit met studenten en jonge kunstliefhebbers.

Na het debat, dat meer een goed gesprek vormt omdat de gasten het grotendeels met elkaar eens zijn (er zouden meer mecenassen en minder domme bezuinigingen moeten komen/zijn), geven de meeste jongeren aan dat zij de kunsten later best willen steunen. Mits ze zelf genoeg verdienen natuurlijk.

Categorieën
Artikelen over happyChaos De Nieuwe Mecenas Media

Kunstinstelling zoekt beschermheer: “Wij vragen geen geld, wij vragen betrokkenheid”

Terwijl wij voldaan nagenieten van De Nieuwe Mecenas hier alvast een verslag van de avond door Robin van Wechem.

15 mei 2011.

Wie wil er nog voor kunst betalen nu de overheid bezuinigt? De eigenzinnige chaoten van happyChaos organiseerden een zoektocht naar de nieuwe mecenas, beschermheer van de kunsten. In debatcentrum De Nieuwe Liefde in Amsterdam lieten ze vrijdagavond vier deskundigen met elkaar discussiëren maar stelden ook de rol van het publiek centraal. Kiezen tussen kunst en bier bleek nog niet zo gemakkelijk.

Groendienst

“Een museum is als de groendienst, het onderhoudt een collectieve voorziening, beheert het eigendom van de overheid,” zegt Benno Tempel, directeur van het Gemeentemuseum Den Haag. “De term subsidie is daarom nogal verwarrend. Eigenlijk zouden musea – net als groendiensten – de overheid een rekening moeten sturen voor hun diensten.” Hoogleraar Fiscaal Recht aan de Erasmus Universiteit en fiscalist bij advocatenkantoor Allen&Overy Sigrid Hemels stemt daarmee in: “Musea krijgen geen giften voor de boekhouding of de beveiliging maar maken die kosten wel.”

Categorieën
Artikelen over happyChaos Kamp Holland Media

Zoek de militair

Het Kamp Holland-diner in de Folia | Door Floor Boon

Vier lachende jonge vrouwen op een rij. Alle vier zijn ze student en allemaal waren ze zondagavond 30 januari aanwezig bij een speeddate met militairen in het restaurant van het voormalige Volkskrantgebouw aan de Wibautstraat. Daar vond het tweede deel van Kamp Holland plaats, georganiseerd door studentenorganisatie happyChaos. Na een symposium op zaterdagavond in De Balie over de politieke besluitvorming rondom de missie naar Kunduz in Afghanistan, konden studenten zondagavond uitgebreid dineren met militairen die in Uruzgan zijn geweest.

Categorieën
Artikelen over happyChaos Kamp Holland Media

‘Als we niets doen, komen ze hierheen’

Het Parool over het Kamp Holland-diner in Canvas | Door Rob Rombouts

Geen studieboeken als onderwerp maar een zelfmoordaanslag. Studentenclub happyChaos zette studenten aan één tafel met een militair.

De soldaat van de Luchtmobiele brigade die vóór zijn 23ste verjaardag vier missies ‘in die stinkwoestijn’ volbracht (drie keer Irak, één keer Oeroezgan) heeft één advies: “Als we naar Koendoez gaan, stuur dan eigen infanterie mee. Het laatste wat je als soldaat wilt, is door buitenlandse troepen worden beveiligd. Al was het alleen maar omdat ze andere procedures en aanvalstechnieken hebben. Daar raak je van in de war en dat wil een soldaat niet.”

Categorieën
Artikelen over happyChaos Kamp Holland

Speeddaten met Uruzgan-veteranen

Artikel op het nieuwsblog van nrc.next Door Hans Klis
Oorspronkelijk artikel hier

Nederlandse militair in Uruzgan patrouilleert tijdens een bezoek van voormalig minister voor ontwikkelingssamenwerking Bert Koenders(FOTO: NRC / Bas Czerwinski )

Altijd al willen weten hoe het voelt om wakker te worden in Kamp Holland in Uruzgan? Of hoe militairen hun dag vullen? Aanstaande zondag worden deze vragen en meer beantwoord tijdens het militairendiner van jongerenorganisatie Happy Chaos in eetcafé Canvas op de 7e.

Categorieën
Artikelen over happyChaos

Jongeren willen weer gezag

Artikel van de Morgen over Het Nieuwe GEZAG | Door Sophie vanden Bossche
Klik op de afbeelding om het artikel op volledige grootte te lezen.

Categorieën
Artikelen over happyChaos

De vraag om gezag

Opinieartikel in de Volkskrant | Door happyChaos

Jongeren zouden lak hebben aan gezag. Maar de gezagscrisis is een erfenis van hun ouders. Zij eisen herstel…

Narcistisch en compleet onverschillig voor wat er in de wereld om hen heen gebeurt. De zogenoemde Grenzenloze Generatie die als een sociale tijdbom voor de samenleving fungeert. Het is een kleine greep uit de reeks typeringen waarmee onze generatie – jongeren geboren in de jaren tachtig – omschreven wordt.

Categorieën
Artikelen over happyChaos

Gezagburger bij Burgermeester

Emma toont met trots de Gezagburger

Categorieën
Artikelen over happyChaos

NL 20 over Celebrity

Klik om te vergroten